Ontspanning voor Duitse militairen
De bunker waar nu het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum een deel van zijn filmcollectie bewaart, was in de Tweede Wereldoorlog een recreatiecentrum voor de Duitse soldaten die hier de kust verdedigden. De grootste ruimte was een speel- en eetzaal met een podium, buffet en open haard. Daarnaast waren er toiletten en een keuken.
Bij de aanleg van de Atlantikwall waren veel verenigingen hun clubhuis kwijtgeraakt. Nadat de West-Duinen in mei 1946 weer opengingen voor publiek, werd de bunker omgebouwd tot clubhuis voor een scoutinggroep. In 1949 ging de ‘Kleine Ridderzaal’, zoals hij werd genoemd, over naar de Stichting Haagse Jeugdverblijven.
In het keukengedeelte woonde tot 1950 een politieagent, daarna het gezin van de conciërge. Deze familie bleef ook toen medio jaren vijftig de bunker in handen kwam van de Rijksvoorlichtingsdienst, die er haar foto- en filmcollectie onderbracht. Ze verhuisden pas toen de bunker in de jaren zeventig werd verbouwd en voorzien van vier speciale filmkluizen voor de opslag van de brandbare nitraatfilms. Later werd de filmcollectie van de Rijksvoorlichtingsdienst ondergebracht bij het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.