De Lübeckstraat is groener dan ooit
Voordat de Duitse bezetter met de aanleg van de Atlantikwall begon stonden aan beide zijden van de Lübeckstraat aaneengesloten rijen statige huizen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden deze gesloopt en ontstond er een kale vlakte tot voorbij de tegenwoordige President Kennedylaan.
Privé wordt publiek
Na de oorlog maakte de architect W.M. Dudok een stedenbouwkundig plan voor de herinrichting van dit gebied, dat in grote lijnen daadwerkelijk werd gerealiseerd. De grondgebonden woningen met een duidelijke scheiding tussen openbaar (de straat) en privé (de afgesloten binnenterreinen) maakten plaats voor lage flatgebouwen. Deze gebouwen, ontworpen door de architect Jan Wils, kwamen aan één zijde haaks op de Lübeckstraat te staan, in een semi-openbaar groengebied, dat overloopt in een openbaar park, het Stadhoudersplantsoen. Twee straten verdwenen daarmee definitief van de kaart: de Dunklerstraat en de Verhulststraat. De namen keerden iets verderop terug, de Verhulststraat als Verhulstplein.