Stadhoudersplantsoen
?
Stadhoudersplantsoen. Foto: Rijnboutt Architectuur

Je staat hier midden in een woonkamer

Voordat de Duitse bezetter met de aanleg van de Atlantikwall begon, liep van de Houtrustbrug tot aan de Stadhouderslaan  het Stadhoudersplein, een breed aangelegd plantsoen met rijstroken aan weerszijden van de Haagse Beek. De bebouwing aan de kant van de Valeriusstraat was eind negentiende eeuw door de Bouwgrondmaatschappij Duinoord gebouwd en vormde een architectonische eenheid met de andere delen van de wijk Duinoord rond het Sweelinck-plein.

Eén kant van het Stadhoudersplein bleef bij de aanleg van de Atlantwikwall gespaard. Dat heet nu Cornelis de Wittlaan. De bebouwing aan de stadskant van het plein ging tegen de vlakte. Dat gold ook voor de erachter gelegen Dunklerstraat en Verhulststraat.

Definitieve breuk

Het wederopbouwplan van stadarchitect W.M. Dudok betekende voor dit gebied een definitieve breuk met het verleden. Waar voor de oorlog de Haagse Beek door een groenstrook stroomde, kwamen lage flatgebouwen. Erlangs kwam een nieuwe weg te lopen, die later de naam President Kennedylaan kreeg. Naar het voorbeeld van de Amerikaanse ‘parkways’ kreeg deze een groen aanzien; naast de weg kwam een nieuwe groenstrook te liggen, het Stadhoudersplantsoen. Aan de Duinoordkant van dit plantsoen situeerde Dudok moderne strokenbouw. Aan de kant van het Afvoerkanaal werd een nieuw plein ingericht, het Verhulstplein, omzoomd door relatief hoge gebouwen.

Naar boven