Resistance

Resistance groups in The Hague experienced great organisational difficulties. As well as being hounded by thepolice and German authorities, they had to cope with the effects of the Atlantic Wall.

The evacuations had fragmented pre-war social networks and the many checkpoints added to the
risks. But the thinly populated militarised zone also presented opportunities. Abandoned houses made good hiding places, there was no street lighting, and social control was reduced in the almost deserted streets. Even at the start of the war, garage-owner Dirk ter Horst hid out in his own house
at Badhuisstraat 190 and used his garage workshop to produce weapons for the resistance.

Plattegrond

Waar het allemaal gebeurde

Waar gebeurde het allemaal

Hoe zag die omgeving waar Clasina met haar kinderen woonden eruit?  Bijna iedereen was geëvacueerd of in het slechtste geval door de Duitsers op transport gezet.

  • Naast de garage was de winkel van juffrouw Scheurs, een winkel van hoeden en petten. Juffrouw Schreurs was joods, is weggevoerd en nooit meer teruggekomen
  • Tegenover de garage was het postkantoor, daarnaast de ijzerhandel van de joodse familie Vos. Die familie werd ook weggevoerd en kwam nooit meer terug.
  • Daarnaast was een slagerij, maar die was leeg.
  • Daarnaast de winkel van Jamin, ook leeg
  • Daarnaast ‘Het arsenaal’ een winkel in tweede handsspullen die werd gedreven door joden. Het stond leeg, maar deze joodse familie kwam na de oorlog terug.
  • Daarnaast was de sigarenwinkel van Evenblij en daar woonde een vriendje van Nico, Robbie.

Dolle dinsdag

In de kelder van de hoeden- en pettenwinkel van juffrouw Scheurs hadden Robbie Evenblij en Nico een grote doos met vlaggetjes gevonden. Op Dolle Dinsdag ging Nico met Robbie deze vlaggetjes die in lange  slingers aan elkaar zaten, van lantaarn naar lantaarn ophangen Toen ze daar mee bezig waren kwam er een Duitser voorbij met een mitrailleur op een bakfiets en die begonnen op de kinderen te schieten. Ze kwamen met de schrik vrij.

Bevrijding en het vervolg

Bij de bevrijding vertelde ‘ome Dirk’ dat hij de vader was Aad, Nico en Tineke. Nico herinnert zich niet dat zijn vader dat vertelde en had ook geen vader gemist omdat ‘ome Dirk’ die rol vervulde.

Vader Dirk ging bij de N.B.S. (de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten). Daar was hij betrokken bij de opgravingen op de Waalsdorpervlakte. NSB-ers (landverraders) werden ingezet voor deze lugubere werkzaamheden. Dat gebeurde uiteraard onder toezicht. Wat heel vreemd was, was dat Nico – nog maar zes jaar oud – altijd met zijn vader meeging en zo getuige was van al die opgegraven lijken van verzetsstrijders. Nico verzamelde patronen en dergelijke. Deze foto’s werden gemaakt van het  blootleggen van de massagraven. Van Geelkerken, die veel van de executies op zijn geweten had, en Prof.Verhulst, die onderzoek deed naar identificatie van de opgegraven lijken, zien we hier onder andere op afgebeeld.

In 1947 of 1948 kreeg Dirk het Verzetskruis.
Hij was door de oorlog een zeer verbitterd mens geworden.

Back to top